ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ประยุร, ประยูร '

  ประยุร, ประยูร  หมายถึง [ปฺระยุน, ปฺระยูน] น. เผ่าพันธุ์, เชื้อสาย, ตระกูล.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ประโยค

  [ปฺระโหฺยก] (ไว) น. คําพูดหรือข้อความที่ได้ความบริบูรณ์ตอนหนึ่ง ๆ เช่น ประโยคบอกเล่า ประโยคปฏิเสธ ประโยคคําถาม;ชั้นแห่งความรู้ภาษาบาลี เช่น เปรียญ ๓ ประโยค สอบได้ประโยค๓; ความเพียรเครื่องประกอบ, ความเพียร เช่น ประโยคสัมปทาหมายถึง การถึงพร้อมด้วยความเพียร. (ส. ปฺรโยค; ป. ปโยค).

• ประโยคประธาน

  [-โหฺยก-] น. หลักไวยากรณ์, หลัก.

• ประโยชน์

  [ปฺระโหฺยด] น. สิ่งที่มีผลใช้ได้ดีสมกับที่คิดมุ่งหมายไว้, ผลที่ได้ตามต้องการ, สิ่งที่เป็นผลดีหรือเป็นคุณ, เช่น ประโยชน์ของการศึกษาประโยชน์ของโรงเรียน. (ส. ปฺรโยชน; ป. ปโยชน).

• ประโรหิต

  น. ปุโรหิต, พราหมณ์ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์. (ส., ป. ปุโรหิต).

• ประลมพ์

  [ปฺระลม] น. กิ่งไม้เลื้อย, ช่อดอกไม้, พวงมาลัย. ก. ห้อยย้อย.(ส. ปฺรลมฺพ).

• ประลอง

  ก. ทดสอบความรู้ความสามารถด้วยการต่อสู้หรือแข่งขันกันเช่น ประลองฝีมือ ประลองกําลัง ประลองความเร็ว.

• ประลองยุทธ์

  ก. ซ้อมรบ.